رواية مريض نفسي كاملة (حتي الفصل الأخير)

كيان:عن اذنك

الشاب:اتفضلى

مشيت نحيه شقتى الاولى اللى اتجوزت فيها وطلعت فوق دخلت حطيت الشنطه جنب الباب ودخلت اوضتى نسيت اقولكم انى خدت هدوم ليل معايا فى الشنطه المهم دخلت غيرت هدومى ورتبتها فى الدولاب وفضلت قاعده بفكر اعمل اى فى حياتى الجايه طب …ليل هقول لمامته ولا هيحصل مشاكل ااااه يارب انا متلغبطه

دخلت كان فى اكل فى التلاجه من ايام ما سيبنا الشقه طلعته وبدأت اكل فكرت فى ليل وايام ماكنا بنخرج ايام الخطوبه احنا مكناش بنخرج كتير بس لما كنا بنخرج كنا بنقضى ايام جميله..

*فى الليل*

سيبت فونى وقومت لبست هدومى وخدت فونى وفلوس ومشيت ركبت متجهه لبيت حماتى

بعد ربع ساعة تقريبا وصلت رحبت بيا وقعدنا

كيان بتوتر:طنط انا عاوزه اقولك على حاجه

حماتى:قولى ياحبيبتى

كيان:انا عاوزه اشتكيلك من ليل واللى حصل فى حاجات كتيرة اوى حصلت حضرتك متعرفيهاش

حماتى:زعلك الواد ده يبقى ليلته سوده

كيان:انا هحكيلك اللى حصل

بدات احكيلها اللى حصل كانت تعابير وشها بتتغير بين الصدم#مه والحزن

كيان:انا هدفى انى اساعده كمان مش هقدر اعيش معاه طنط انتى فهمانى من كده

حماتى بحزن:انتى بنت ناس يابنتى ومينفعش نبهدلك معانا هو لازم يتعالج وانا هبقى ازوره ده اكيد

كيان:انا دلوقت عايشه فى شقتى عادى اى وقت حضرتك تحتاجينى فيه قوليلى

حماتى:متزعليش نفسك يابنتى وهو ان شاء الله يبقى كويس وانا هروحله واتكلم معاه

كيان:ان شاء الله خير عايزه حاجه

حماتى:لا ياحبيبتي اتفضلى

مشيت وانا مرتاحه نوعآ ما حماتى مش زى اى واحده لا هى بتعتبرنى بنتها بجد وانا بعتبرها امى دخلت شقتى وقعدت على سريرى بعد ماغيرت هدومى فتحت شباك الاوضه كان نور القمر داخل خدت تيشيرت ليل وحضنته كان ريحته ماليه التيشيرت حضنته وعيطت انا بحبه بس كان لازم اعمل كده مينفعش اسيبه مريض وانا واقفه اتفرج عليه اللى انا عملته ده الصح….فضلت اعيط وانا حاضنه التيشيرت وببص للقمر فضلت ادعى ربنا انه يريح قلبى ويشفى ليل وويرجعلى بالسلامه….

مش عارفه هل هقدر اعيش معاه تانى وانا تعبت من اللى عمله فيا ولا هطلق منه ده قرار صعب انى اخده خصوصا فى بدايه جوازى…فضلت افكر شويه وقررت انى اروح ازوره بكره الصبح مش عارفه هل هيرضى يقابلنى ولا..؟

نمت وانا حاضنه التيشيرت بتاعه

*فى الصباح*

كنت واقفه قدام باب اوضه المستشفى اللى ليل قاعد فيها الممرضه فتحتلى الباب ودخلت وهى مشت وطبعا كان فى حارس واقف قدام الباب…شوفته كان قاعد جوه وبيبص على الارض…منظره كان يوجع القلب رفع راسه لما الباب اتقفل شافنى وووووو…

رفع راسه لما الباب اتقفل شافنى ف قام وقف

ليل:انتى اى اللى جابك

كنت واقفه مكانى مبتكلمش بصراحه مش عارفه ارد اقول اى؟

ليل:ردى مش انا الوحش المريض اى اللى جااابك انطقيي

كيان:ليل انا…

ليل:انتى ايي ها انتى دمرتينى

كيان: انا مدمرتكش انا بساعدك

ليل:وانا مش محتاج المساعده دى امشى امشى ومتجيش هنا تاانى

كيان:ليل صدقنى انت هتعرف ان اللى عملته ده هو الصح

ليل:اطلعى بره ياكيان

قربت منه عشان اهديه لكن هو زقنى من كتفى بعدنى عنه

ليل:امشى مبقتش عايزك