روايه القلب الضال بقلم الكاتبة منه يونس

أنها هتشوفه كتير الفتره الجايه وقالت   تمام يا فندم معلش هيا مواعيد الشغل هتبقى امتى
أسر بهدوء    مدام منال هتديكى كل المواعيد وهتفهمك طريقه الشغل وبدايه الشغل من بكرا تمام
منة بابتسامه    شكرا
وخرجت وعرفت همس انها اتقبلت وكانوا مبسوطين جدا
وراحوا لمدام منال وفهمتهم طريقه

الشغل واديتهم كل المواعيد وخرجوا من الشركه
وكل واحده روحت على بيتها وهيا مبسوطه    
   فى البيت عند همس    
همس وهيا داخله البيت ندهت على مامتها بسعاده وصوت عالى وقالت   ماما يا ماما تعالى بسرعه

خرجت هدى من المطبخ وقالت    فى اي يا همس خضتينى حد ينده كدا صرعتينى
منة وهيا بتضحك    معلش يا ست الكل مش عايزه تعرفى اتقبلت ولالا فى الشغل
هدى بابتسامة ثقه قالت   بعد الفرحه اللى شيفاها على وشك اقدر اقول انك اتقبلتى صح
همس بسعاده قالت   ايوا يا ماما اتقبلت انت مبسوطه اووى
هدى بابتسامه هاديه قالت   ربنا يسعدك كمان وكمان يا بنتى
همس بزعل اول ما افتكرت أن باباها مش بيكلمها وقالت    قلتى لبابا حاجه هوا فين صحيح
هدى بضيق وحكت ليها اللى حصل
Flash back  
بعد ما رجع من الشغل واتغدى وقعد فى الصالون بيقلب فى التليفزيون بحزن وملل أن بنته عصت كلامه وصممت وراحت تقدم فى الوظيفه
هدى وقد قطعت تفكيره وقالت   علفكرا همس مغلطتش المرادى هيا عايزه تشتغل وتعمد على نفسها وتبنى مستقبلها لوحدها من غير مساعده من حد حتى لو الحد ده أهلها برضوا لازم تشيل مسؤوليه ودي مش هتيجى غير بالشغل
محمد بضيق    وهيا خلاص راحت تقدم فى الوظيفه ومهتمتش برأي حد غير رأيها عايزه اي منى دلوقتى
هدى وهيا بتحاول تلطف الموضوع   انت عارف أن همس نفسها تشتغل من زمان ولما جت الفرصة وظيفه فى شركه كبيره ومحترمه مكنش ينفع تضيع الفرصه دي بس انت اللى بتحبها ومفكر أنها لما تشتغل يبقى كدا بتهين نفسها وبتبقى تحت رحمه حد تفكيرك غلط يا محمد
محمد بعصبيه وصوت عالى قال  هوا احنا اللى هنعيده هنزيده قفلى على الحوار ده خلاص هيا عملت اللى هيا عايزاه
هدى بعصبيه    لا مش هقفل انت عارف أن همس متقدرش على زعلك لو جتلك واتأسفت ليك متزعلهاش هيا مغلطتش في حاجه
محمد وهوا قايم من على الكنبه قال بعصبيه   أنا سيبلك المكان وداخل انام
Back
همس بزعل ودموع قالت  طب اخش اتأسفله ولا اي
هدى برفض    لا سبيه لما يهدى خالص مش هينفع دلوقتى انتى تخشى تغيرى هدومك علشان تتغدى
همس بزعل    لا يا ماما أنا هنام شويه لما اصحى هاكل
هدى وهيا بطبطب على كتفها    ماشى يا حبيبتي
انا عارفه أنه زعلان منى بس انا والله مكنتش اقصد أن اعصى كلامه يارب انا كنت عايزه اعتمد على نفسى واشتغل وابنى حياتى من غير مساعده من اي حد
بس انا واثقه أنه هيسامحنى ومش هيفضل زعلان منى
يارب ريح قلبى وبابا يسامحنى انت عارف ان مكنتش اقصد ازعله
وكانت زعلانه أن باباها زعلان منها وفى نفس الوقت مبسوطه انها اتقبلت فى الشركه ونامت من كتر التفكير وتعب اليوم    
بعد شهر على ابطالنا      
يتبع   
      البارت السابع        
بعد شهر على ابطالنا   
همس ومنة بدأوا شغل وكانوا مرتاحين جدا فى الشغل ده وعدوا مرحله التدريب بنجاح واتثبتوا فى الشغل
وجاسر وأسر حاسين أنهم منجذبين ليهم بس طردوا الفكره من دماغهم وفضلوا أنهم يركزوا في شغلهم احسن
همسلغايه دلوقتي بتحاول مع باباها أنه يسامحها بس رافض ومبيكلمهاش وده تاعبها ومخليها مش قادره تسامح نفسها انها في يوم زعلته
ومنة حاسه بشعور غريب تجاه جاسر اول مره تحسه فى حياتها وده مخليها خاېفه من اللى جاي وكذا فكره جايه فى عقلها وشايفه أن اي علاقه فيها حب هتحصل فيها زي ما حصل في همس وده اللى مخليها متعقده ومش عايزه تحب بس الظاهر أن القدر هيكون ليه كلام تانى   
  في الشركه وبالأخص في مكتب جاسر كان بيراجع ورق الملفات وفجأة سمع صوت ضحك وخرج يشوف مين اللى بيضحك   
اول ما خرج اټصدم من اللى شافه شاف منة واقفه مع واحد وبتضحك معاه الغيره والڠضب عامته وفجأة قال بعصبيه وبصوت عالي    ممكن افهم اي اللى بيحصل هنا دلوقتى واي الضحك ده المفروض انكو فى شغل مش فى كافيه
يوسف بأحراج قال    احنا اسفين يا فندم
منة بنرفزه وبصوت عالي نسبيا قالت  انت بتتأسف ليه احنا معملناش حاجه غلط احنا وقت استراحه
جاسر وهوا ماسكها من دراعها پغضب وعصبيه علشان شايفها بتدافع عنه قال    يوسف روح شوف شغلك
مشى يوسف وجاسر شدها من دراعها

ودخلوا المكتب وقال بعصبيه وهوا مازال ماسك ايديها    
منة وعيونها مدمعه قالت پخنقه والم   استاذ جاسر سيب ايدى لو سمحت انت واجعنى
جاسر بغصه في قلبه لما شاف دموعها وساب ايديها وقال    مش عايز اشوفك واقفه مع حد ولا بتضحكى بالمنظر ده مع حد انتى فاهمه
منة وقد استعادت جزء من شاجعتها وقالت بهدوء    اولا احنا كنا واقفين عادى وبنتكلم وهوا قال حاجه أنا ضحكت عليها متستدعيش كل اللى حضرتك عامله ده ثانيا وده